ประวัติของต้นปาล์ม
ปาล์ม
เป็นภาษาต่างประเทศที่นำมาใช้ทับศัพท์เรียกว่า “ปาล์ม”
จนเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไป ปาล์ม..... ปลูกได้ในทุกฤดู
ซึ่งสกุลของปาล์มจะมีประมาณ 4000 กว่าชนิด
ชนิดที่นำเข้ามาจากต่างประเทศ เช่น ปาล์มขวด ปาล์มน้ำมัน เป็นต้น
คนไทยส่วนใหญ่จึงคิดว่าต้นปาล์มเป็นพันธุ์ไม้ที่นำมาจากต่างประเทศเท่านั้น
ซึ่งอาจจะไม่ทราบ พืชที่อยู่ในวงศ์ PALMAE นั้นมีจำนวนมากในประเทศไทย
แต่คนไทยไม่ได้เรียกว่าปาล์ม เช่น มะพร้าว, ตาล,
ลาน, หมาก, จาก, กะพ้อ,
ค้อ ฯลฯ ในขณะเดียวกันมีต้นไม้วงศ์ PLAMAE หลายชนิดที่นำเข้ามาปลูกในบ้านเราคนไทยจึงตั้งชื่อเรียกเป็นภาษาไทยเพื่อง่ายต่อการจดจำ
เช่น ตาลแดง (Latanialontaroides) ตาลฟ้า (Bismarckianobikis) หมากนวล
(Veitchiamerrilli) มะพร้าวแคระ (Syagrusschizophylla) ซึ่งต้นไม้ที่กล่าวมาล้วนเป็นพันธุ์ปาล์มทั้งสิ้น
ปาล์ม.....เป็นพันธุ์ไม้ตระกูลใหญ่มากตระกูลหนึ่งที่มนุษย์รู้จักและใช้ประโยชน์มากเป็นอันดับสองรองจากพืชตระกูลหญ้าจะเห็นได้จาก
ถ้าปีใดฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล
หรือมีเห็นภัยต่าง ๆ เกิดขึ้น คนโบราณจะพูดเสมอ ๆ ว่า ปีนี้ข้าวจะยากหมากจะแพง
มนุษย์ในภาคพื้นเอเชียนั้นได้อาศัยผลประโยชน์จากส่วนต่างๆของปาล์มอย่างมากมายที่สุด
นับตั้งแต่อาหาร, ที่อยู่อาศัย, เครื่องนุ่งห่ม
และยารักษาโรค ดังนั้น ถ้ากล่าวคำว่า “ปาล์ม” คือพืชในวงศ์ปาล์ม
(Genus Paim) เป็นพืชที่มีลักษณะเด่นนำมาสรุปพอสังเขปได้ดังนี้
พันธุ์ไม้วงศ์ปาล์มเป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยว
ส่วนมากมีถิ่นกำเนิดในเขตร้อน ปาล์มมีหลายชนิด้วยกัน บ้างเป็นพุ่ม บ้างเป็นต้น
และเป็นไม้เลื้อย เมล็ดเมื่องอก มีใบเลี้ยงเพียงใบเดียว ลำต้น มีเพียงยอดเดียว
และไม่แตกต่างกิ่งก้านสาขา มีใบขนาดใหญ่แผ่นใบรูปฝ่ามือหรือรูปขนนกมีกาบและก้านใบชัดเจนและใบมักออกเป็นกลุ่มใหม่
ที่ปลายยอดลำต้น ใบอ่อนในระยะแรกรวมกันเป็น แท่งยาวคล้ายฟักดาบ ช่อดอกมีกาบหุ้ม
การออกดอกในระยะแรกเรียกว่าแทงจั่น
เมล็ดในระยะงอกส่วนของต้นอ่อนที่อยู่ภายในเมล็ดจะขยายโตขึ้น เรียกว่า “จาว”
ซึ่งเนื้อจะค่อยๆ สลายไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น